Remkes in Eerbeek
ColumnsCOLUMN: De papierindustrie in Eerbeek hoort bij Remkes’ 600 piekbelasters, die het milieu het meest bezoedelen. Tijdens de trekkerterreur van het voorjaar legden protesterende boeren het papierdorp een dagje plat. Waarom krijgen alleen wij de schuld van de CO2-plaag en zij niet, was hun vraag. Remkes heeft hen gelijk gegeven, maar het laat zich raden dat de sanering van de piekbelasters toch vooral op het boerenerf zal neerslaan en nauwelijks op het industrieterrein. Het zou veel te kostbaar worden om de papierfabrieken uit te kopen, zei de voorzitter van de industriekern Eerbeek-Loenen in De Stentor.
Om het komende jaar 600 piekbelasters te sluiten, zoals Remkes voorstelt, zullen honderden boerderijen geruimd moeten worden. Hun voormannen zeggen dat veel boeren vrijwillig zullen stoppen als ze een ruimhartig aanbod van de provincie krijgen. Maar Remkes houdt rekening met gedwongen uitkoop.
De vrijblijvendheid is voorbij. De boeren voelen dat het hardst, maar ook de industrie moet aan de bak. Verduurzamen, verduurzamen, verduurzamen. De papierfabrieken werken eraan, geholpen door de provincie zei hun voorzitter. In feite heeft de provincie Eerbeek overgenomen. Zij heeft het Logistiek Centrum Eerbeek, dat het transport van en naar de fabrieken moet temperen en verduurzamen, naar het Markvoortsbos verwezen aan de rand van het industrieterrein Kollergang.
Er zullen bomen geveld worden en de tegenstanders zijn op zoek naar een broedende wespendief als excuustruus voor het behoud. Wat moet zwaarder wegen, is de beleidsvraag: de verplaatsing van het bos of het schone transport. Stinkende diesels rijden dagelijks in groten getale van en naar de fabrieken. De industrie heeft beloofd dat het pendelverkeer elektrisch zal worden. Nu de plek van het logistiek centrum is aangewezen zouden de industrie en de transportbedrijven hun mooie woorden moeten onderbouwen met concrete investeringsplannen. Het moet de kap van zoveel bomen kunnen billijken.
Muus Groot
