
Joschka
ColumnsCOLUMN: Joschka Fischer( 1948) was een kraker en straatvechter. Hij behoorde tot de eerste lichting van de Groenen in Duitsland. Van een fundamentalist (fundi) veranderde hij in een realist (realo).Toen hij in 1985 minister werd in de Duitse deelstaat Hessen liet hij zich inzweren in vrijetijdskleding en op gympies. Hij schopte het tot minister van buitenlandse zaken en vicekanselier. De realo Fischer moest opboksen tegen de fundi’s in zijn partij. Hij overtroefde hen als het er op aankwam.
De fractie van GroenLinks in de gemeenteraad is tegen de vestiging van een logistiek centrum in Eerbeek (LCE), de GroenLinkse wethouder Inberg is vóór. Het is een strijd tussen realo Inberg en de fundi’s in de fractie. Het logistiek centrum moet het vrachtverkeer verminderen. Er gaat minder transport van en naar opslagloodsen buiten de gemeente en de pendelende vrachtwagens worden geëlektrificeerd. Over de uitbreiding van de productie gaan de fabrieken. Ze hebben de benodigde vergunningen en de gemeente, noch de provincie, kan ze tegenhouden. De fractie weet dat ook wel, maar kiest voor getuigenispolitiek en verzet zich tegen uitbreiding van de papierfabrieken en de komst van een logistiek centrum, waarvoor een bos gekapt moet worden. Met zijn medebestuurders in B & W aanvaart wethouder Inberg de realiteit van de productiegroei. Die valt niet te stoppen. Dan toch maar schoner vervoer vinden ze.
Schone handen houden ze er zelf niet aan over. In de politiek moet overeenstemming bereikt worden tussen verschillende visies. Een compromis, waar wethouder Inberg zich mee verzoent, is onvermijdelijk. Het heeft niets te maken met ‘links lullen en rechts vullen’, wel met kleine stapjes voorwaarts. De fractie van GroenLinks voert herkenbare getuigenispolitiek maar plaatst zich daarmee buiten de macht en de gemeente wordt er niet duurzamer van. Wordt Pouwel Inberg de Joschka Fischer van Brummen?
Muus Groot