Begrijpen gemeente en burger elkaar wel goed?

BRUMMEN – Begrijpen gemeente en burgers elkaar altijd wel goed. Die vraag stelde de onafhankelijke bezwarencommissie eerder deze week tijdens de behandeling van enkele bezwaren tegen collegebesluiten. “Is het bij iedereen altijd wel duidelijk of er sprake is van een besluit, klacht, handhaving of een melding,” zo vroeg de commissie zich af.

Het antwoord lag eigenlijk besloten in de twee zaken die de commissie op tafel had. Kort gezegd blijkt dat niet altijd duidelijk. In dit geval had de gemeente van inwoners een bericht gekregen dat zij meenden dat het met de bouw van een woning niet volgens de regels is gegaan. Ze vonden dat de gemeente daar moest handhaven. De gemeente had het echter opgepakt, zo liet de vertegenwoordiger van het college weten, als een melding. Resultaat, een enorm misverstand waarbij de ene partij wacht op actie en de gemeente de zaak bekeken heeft en vindt dat optreden niet nodig is.

De bewoners houden vol, vinden dat de gemeente de zaak niet serieus neemt en zo ontstaat een spaghetti van klachten, bezwaren, handhavingsverzoeken, ingebrekestellingen en beroepsschriften bij de rechtbank en Raad van State.

Twee keer

Voor twee bezwaren heeft het college aan de bezwarencommissie advies gevraagd. In het eerste geval was de gemeente twee keer in gebreke gesteld. Een keer op 29 september om 23.55 uur en een keer vijf minuten later op 30 september. Reden van deze “dubbele” actie was het feit dat de gemeente had verzuimd tijdig te beslissen op een handhavingsverzoek. Die termijn verliep op 30 september en uitgerekend op die dag zou een wijziging van het bestemmingsplan ter inzage worden gelegd. Daarmee zouden de strijdigheden gelegaliseerd worden. Zodra er immers concreet zicht is op legalisatie hoeft de gemeente niet meer te handhaven.

“Bestaat er een samenhang tussen het ter inzage leggen van het plan op zaterdag 30 september en het verstrijken van de beslistermijn op het handhavingsverzoek op dezelfde dag?” vroeg de voorzitter van de commissie. De vertegenwoordiger van het college wist dat niet; voor de bezwaarmakers bestaat toeval niet.

Te laat neemt het college alsnog het besluit om het handhavingsverzoek ongegrond te verklaren (vanwege concreet zicht op legalisatie) en volgens de regels van de dwangsomwet wordt wegens te laat beslissen 992 euro uitgekeerd. De bewoners hadden liever gezien dat de gemeente de regels had gehandhaafd.

Handhaving of melding?

De tweede ingebrekestelling is een nog ingewikkelder verhaal. Het college kon zich niet herinneren dat er ooit zo’n verzoek was ingediend. Nadat ze in gebreke was gesteld vroeg de gemeente om welke zaken het ging. De bewoners gaven schriftelijk uitleg om welke handhavingsverzoeken uit 2019 het ging. De gemeente blijft echter van mening dat er wel een email was binnengekomen, maar die is gezien als melding. Er is in verschillende gesprekken op diverse niveaus geprobeerd tot een vergelijk te komen, maar dat is niet gelukt.

“Is ook onderzocht of er misschien nog onopgeloste zaken zijn blijven liggen,” vroeg de voorzitter van de commissie. De vertegenwoordiger van het college bleef het antwoord schuldig. Ze dacht dat alles, zoals in het besluit genoemd, afgehandeld was.

De bezwarencommissie gaat op basis van alle gewisselde informatie een advies opstellen. Het college neemt daarna een besluit.