Dominee John Breukelaar kijkt dankbaar terug
AlgemeenHENK JAN DE LOOFF
BRUMMEN – Na 34 jaar als predikant in Brummen te hebben gewerkt heeft John Breukelaar afscheid genomen van zijn gemeente. Stilzitten gaat hij niet, de eerste nieuwe uitdagingen heeft hij al opgepakt. Samen met John kijken we terug en vooruit.
John Breukelaar (66) heeft net geen 40 jaar als dominee gewerkt. Zijn eerste aanstelling was in Hollum op Ameland, destijds als gereformeerd predikant. John ziet als een van de hoogtepunten in zijn ambtsperiode de vorming van de 'Samen op weg gemeente' en de verbouwing in 1988. "We hebben toen in de Katholieke kerk onze diensten kunnen doen. De oecumenische gedachte had toen al postgevat. Vooral de kerkemarkten hebben bijgedragen aan het behoud van de kerk." De kerk is niet alleen een gebedshuis, juist het multifunctionele spreekt hem zeer aan: "Vrijwilligers maken er een gastvrij huis van. Er worden maaltijden georganiseerd, er is aandacht voor nieuwkomers en vooral onbaatzuchtige aandacht voor andere mensen ongeacht hun achtergrond."
Als dieptepunt ziet hij dat hij niet bij zijn eigen intrededienst aanwezig kon zijn omdat zoon Wessel van John en Janneke met wat complicaties ter wereld kwam. Een ander dieptepunt was dat er binnen het eerste half jaar drie ernstige treinaanrijdingen waren. De derde zelfs met zes doden tot gevolg op een onbewaakte spoorwegovergang. "Net 33 jaar oud maakte ik deel uit van het crisisteam. Achteraf denk ik 'wat een broekie nog voor zo'n zware taak'."
Op de oecumenische afscheidsdienst in een bomvolle kerk kijkt John dankbaar terug. "Het was overweldigend zoveel mensen, zoveel mooie woorden, zang en muziek, en Anneke van Sytzama en de musicalgroep vulden de gezellige vrijdagavond. Zelfs Zuster Lidwina en Moeder Overste Carolina (Lidwien Reuser en moeder) kwamen afscheid nemen." Het ambt van dominee doe je met je hele gezin. Zonder vrouw Janneke, zoon Wessel en dochter Anne-Wil zou het niet zijn gegaan. Bij zijn afscheidspeech haalde John dan ook dankbaar zijn vrouw aan: "Ik zou iedere Paus zo'n vrouw gunnen."
John gaat voorlopig nog niet achter de geraniums zitten. Hij gaat als 'verhalen vanger' in het Onderduikmuseum in Aalten aan de slag. Hij gaat een boek schrijven over Joodse onderduikers in Varsseveld, en is druk voor de commissie Stolpersteine in de Achterhoek.
