De wijkraad Brummen
ColumnsCOLUMN - Verweesd was de atmosfeer in het gemeentehuis en deemoedig de houding van de raadsleden tijdens een commissievergadering (forum) over verreweg het zwaarste dossier van de Brummense politiek: de vestiging van een logistiek centrum (LCE) in het Markvoortsbos.
De papierindustrie in Eerbeek loost tonnen CO?. De transporten van het bulkmateriaal doen er nog een schep bovenop. Met de stichting van een logistiek centrum hoopt de industrie het vervoer schoner te maken. Maar er moet wel een bos voor gekapt worden. ‘Doe het niet’, zeiden acht insprekers. De raadsleden hadden hen weinig te bieden, ze hadden allang besloten: we doen het wel. Op GroenLinks na.
In de NRC schreef columnist Floor Rusman: Wees zuinig op klimaatactivisten, ‘ze zijn niet irrationeel of egoïstisch. Integendeel ze doen een soort corvee waar verder niemand zin in heeft’. De bijdragen van de insprekers varieerden van ‘waar moet ik mijn hondje uitlaten’ tot bezorgdheid over de natuur. Van de raadsleden kun je niet zeggen: ‘ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was’. Ze zitten wel opgelucht achter de brede rug van de provincie.
Volgens de papierbaronnen is het logistiek centrum geen verdienmodel, maar een milieumaatregel. Je kunt de industrie niet van de ene dag op de andere vergroenen. Het boerenprotest is er niets bij als de arbeiders massaal in opstand zouden komen tegen faillissementen en massaontslagen.
Het is niet de bedoeling dat er toch nog stinkende diesels pendelen als het LCE er is, of dat de projectontwikkelaar de gaten vult met opslag van buiten. De VVD wil deze intenties contractueel vastleggen en openbaar maken. Als de industrie het laat afweten en binnen drie jaar geen stappen heeft genomen, dan moet de vergunning terug naar de gemeente. De gemeenteraad mag dat vinden, maar hij heeft in dezen slechts de bevoegdheid van een wijkraad. De provincie beslist.
Muus Groot
