Gerhard Schut
ColumnsRecht tegenover de simpele zerk met Bauhaus-grafiek van de schilder Jan Mankes ligt het grafmonument van ook een grote naam: Schut. Een pronkgraf op het eenvoudige kerkhof van Eerbeek. Daar zal wat rest van Gerhard Schut worden bijgezet. Op 5 april, zijn 102e jaar op aarde, maakte hij zijn laatste gang. Behalve een overlijdensadvertentie in de Regiobode, bleef zijn overlijden onopgemerkt.
Gerhard Schut was een van de papierbaronnen die Eerbeek haar economie en sociale structuur verleende. Na de Mulo in Brummen werd hij grafisch en zakelijk geschoold in Londen en Berlijn. Hij was een strenge patriarch, man van de klok. Op zijn vader veroverde hij de troon, toen hij dreigde naar Canada te emigreren als hij niet… Schut Kartonnage werd Schut Superieur, werd Koninklijke Schut, maar na misaankopen werd het familiebedrijf ontvoogd. Het leeft voort in meerdere ondernemingen.
Het grijs van jaren kleurde het publiek bij zijn uitvaart in de Kruiskerk. Maar dicht om zijn kist zaten honderd kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Erfdragers van Gerhard Schut en jonkvrouwe Geertruida Wilhelmina Snoeck. Een dochter uit het voorname Brummen. Hij voerde haar naar villa 't Hungeling in Eerbeek (1938).
Schut was een verzetsman en overlever. Als krijgsgevangene op de Grebbenberg zag hij zijn kameraden vallen door 'friendly fire'. Aangehouden met een Engelse vliegenier op zijn bagagedrager wist hij zich te redden. Slim optreden van zijn vrouw voorkwam arrestatie op 't Hungeling door het SS-commando, dat in de laatste oorlogsdagen zes dorpsgenoten neermaaide op de Engelenburg. In zijn eindtijd onthulde hij aan een van zijn zoons zijn betrokkenheid bij de aanslag op Nazi-generaal Rauter. Als represaille werden 117 onschuldige mensen door de Duitsers bij Woeste Hoeve geëxecuteerd en nog tientallen elders.
In 1948 werd hij oorlogsvrijwilliger in Nederlands-Indië. Tweeënhalf jaar bleef hij. Wat dreef hem? Kwelde hem de gedachte aan Woeste Hoeve? Zijn familie weet het antwoord niet. Zijn honderdste verjaardag werd uitbundig gevierd in De Korenmolen. Als eeuwling wandelde hij nog door Eerbeek. Mild geworden, vond zijn familie. De burgemeester deed hem uitgeleide op zijn laatste tocht.
Muus Groot
