Nu of Nooit?
ColumnsCOLUMN - Ik werd aangesproken over het stukje ‘Klein leed’, waarin ik als voorbeeld een benzinemaatschappij opvoerde, niet in onze gemeente, die goede doelen beloofde te sponsoren om een tankstation te mogen vestigen. Mijn opponent vond het laakbaar. Transparant was het niet, daar had hij gelijk in, want de deal kwam pas in de publiciteit toen de zaken gedaan waren. Er werd gesproken van belangenverstrengeling.
Ik gebruikte het voorbeeld om de gemeente(raad) te bewegen zich het lot aan te trekken van de Wereldwinkel in Eerbeek die vermorzeld dreigt te worden tussen de grootinvesteerders Action en Plus. Zo’n bemoeienis is geen onbetreden gebied in de Brummense politiek. In de debatten over windmolens en zonneparken is door vrijwel alle partijen gesteld dat omwonenden moeten kunnen delen in de opbrengst. ‘Brummen Energie’ gebruikt het als een wervingselement.
Je zou kunnen denken dat het dooie letters zijn nu de gemeenteraad geen windmolens op onze akkers toelaat. Maar is dat wel zo? Over een paar jaar, als de bedreigde roofvogel wespendief niet is gevonden in de gemeente, laait de discussie over windmolens weer op. VVD-leider Steinweg stelt dat de lokale liberalen geen loopjongens zijn van hun hoofdbestuur, wat waar is, maar het omgekeerde is ook waar: Rutte IV zal de energietransitie niet door VVD- Brummen laten dicteren, hij wil wind en zon. Lijsttrekker Inberg van GroenLinks, als wethouder duurzaamheid misschien wel de best geïnformeerde politicus van Brummen, zegt niet: ‘Nooit Windmolens’, hij weet wel beter, hij zegt: ‘Geen Windmolens Nu’.
Terwijl naar de wespendief wordt uitgekeken kan de gemeente zich met ijzeren normen wapenen tegen de geluidsoverlast en de slagschaduw van de molens. Over de inpassing in het landschap valt te twisten. En intussen de Wereldwinkel niet laten stikken.
Muus Groot
