Lichtjesactie

INGEZONDEN: Dit is mijn reactie op het bericht van Yvonne Jansen. Tengevolge van mijn ingezonden bericht op het Brummens Nieuws 19 januari 2024. Over dat ik de lichtjesactie op oudejaarsavond rond Tolzicht hypocriet vind. 

Tot mijn spijt en ook schrik heeft mijn ingezonden bericht nogal wat teweeg gebracht. Op de site van Brummens Nieuws zag ik dat er heel erg veel boze reacties hierop waren. Helaas kon ik die reacties maar beperkt lezen omdat ik geen lid van Facebook ben. Het bericht van u, Yvonne, raakte mij, en ik wil u, alsmede de andere mensen die reageerden, hieronder van een reactie voorzien. Waarbij ik wil benadrukken dat ik de meeste reacties niet heb kunnen lezen omdat ik geen lid van Facebook ben. Ik betreur het dat ik wellicht mensen gekwetst heb met het ventileren van mijn mening. Dat is nooit mijn bedoeling geweest. Hieronder beantwoord ik uw bericht, tussen uw tekstregels door. U mag het van mij doorsturen naar de andere mensen die ook gereageerd hebben. Ook mag de redactie van Brummens Nieuws dit plaatsen als zij dat willen. Hieronder dus mijn reactie tussen uw regels door cursief : 

Yvonne Jansen 

Beste Marja, U durft hier n mooi verhaal te plaatsen. Klasse!! Maar waar was u oudejaarsavond? Ik was thuis in mijn eentje, zoals ieder jaar. Achter het raam.gekeken naar de lichtjes die bewuste avond? Nee, ik heb niet naar ‘de lichtjes’ gekeken want ik woon niet op Tolzicht. Ik woon in een seniorenwoning op een hofje in Brummen. Of had u het huis vol met vrijwilligers/familie die u hielpen met oliebollen bakken,gluhwein drinken Nee ik had niemand in huis, dat heb ik al 17 jaar niet meer. Eind november 2007 ben ik van mijn ex weggevlucht omdat hij mij structureel mishandelde. Daarna ben ik 8 jaar dakloos/thuisloos geweest. Of andere gezellige bezigheden? Nou, ik maakte het wel gezellig voor mijzelf met mijn hond. U heeft een mooie leeftijd van 61 jaar,hoop dat u nog lang op u zelf kunt,en mag blijven wonen. Dat hoop ik ook. En dat u lang mag teren op uw naaste,evt familie /vrijwilligers die u helpen met uw dagelijkse bezigheden,en n wandeling,zoals u dat alles mooi heeft verwoord. Helaas heb ik dat niet. Mijn vader is in 2013 overleden, mijn moeder heeft al 10 jaar Alzheimer en zit in Velp op een gesloten afdeling in een verzorgingstehuis. Zij herkent mij al lang niet meer. Verder heb ik helemaal niemand meer. Zo niet,hoop ik u ooit te mogen begroeten op Tolzicht. Tja, als ik echt ooit niet meer voor mijzelf kan zorgen dan hoop ik dat ik in zo’n verzorgingstehuis terecht kan. Maar ik blijf liever op mezelf. Begin 2021 kreeg ik de diagnose autisme, dat leverde ontzaglijk veel helderheid op over waarom ik mijn gehele leven zo moe was (overprikkeld dus). Nu weet ik dat ik beter alleen kan blijven omdat ik dan rust heb, maar het is wel erg jammer dat je dan ook geen sociale contacten kunt hebben. Waar u dan kunt meegenieten van n leuke avond, waar u vrijwillig kiest of u uit uw raam kijkt,naar de lichtjes,en of mee zingt met ABBA. En dan hopend dat uw familie ook komt met een lichtje? En n drankje komt doen,met u , na afloop? Dat is dus op mij niet van toepassing, zie hierboven. Of zullen ze u deur voorbij gaan? Natuurlijk gaan ze mijn deur voorbij, want niemand kent mij en niemand wil mij. Niemand weigert deze vorm van aandacht en vorm van liefde,door zo’n klein en warm gebaar. Ik zal het ook niet weigeren maar het doet me ook niets. Zoals ik in mijn bericht al schreef, vind ik dat deze mensen het vooral voor hun eigen lol doen en niet voor de eenzamen. Het is een ad hoc gedoe voor henzelf vind ik. We zoeken nog vrijwilligers, die af en toe wat willen gaan wandelen met bewoners,of te komen koken? Wat voor u? Nou, qua vrijwilligerswerk heb ik reeds mijn best gedaan. Ik heb mij via Team voor Elkaar ingezet voor Buurtklus, ik heb de tuin van de bibliotheek Brummen onderhouden, ik heb journalistieke boeken met natuurfoto’s over deze regio gemaakt en geschonken aan de bibliotheek. In heb gratis spellen gemaakt voor de huiskamers zoals kwartetspellen, memoryspellen en ganzenbord met mijn natuurfoto’s. Ik heb getracht mij in te zetten om met mijn hond de mensen in Tolzicht te bezoeken. Dat laatste was in februari 2022 via mevr. Marijte Bolt van Riwis Zorg & Welzijn. Ik kon dat niet volhouden door mijn autisme en ik heb haar dat ook gemeld. Weet zeker dat onze bewoners u met open armen zullen ontvangen, en ja, ook met een lichtje en ‘n warme oliebol,en n drankje. Op oudejaarsavond!! Hoop u te mogen begroeten op Tolzicht. U bent van harte welkom!! Dankuwel. Zowel als bewoner ooit, en als vrijwilliger!! Wellicht ben ik verbitterd geraakt door alles wat ik meegemaakt heb. Naast de mishandeling door mijn ex waren mijn ouders ook niet lief voor mij. Als kind was het dus ook niet leuk. Ik werd altijd onderdrukt en onterecht gestraft. Waarschijnlijk ben ik dus een beschadigd persoon. Samen met mijn autisme heb ik altijd gezocht naar “wat dan wèl waar was”. Ik denk dat ik het nog steeds niet weet. Dit pleit mij niet vrij ervan dat ik me af en toe niet netjes gedraag, dat ik soms heel erg boos word. Dat ik zoiets doe zoals me negatief uiten over de lichtjesactie. Al blijf ik bij mijn mening hierover, wil ik wel alle mensen die ik hiermee mogelijk gekwetst heb, mijn oprechte excuses aanbieden. Het is nooit mijn bedoeling geweest om mensen te kwetsen. Eigenlijk wilde ik altijd béter. Voor iedereen. Blijkbaar doe ik dat op een onhandige manier, of te kort door de bocht. Enfin, straks weet ongeveer heel Brummen meer van mij dan dat ik zou willen. Maar ik bedoel het juist goed. Met dank voor uw aandacht, Marja Vos 

Groet Yvonne Jansen .