Een zes-en-een-halfje
ColumnsCOLUMN - Een zes-en-een-half je kreeg de gemeente vorig jaar voor de dienstverlening aan het loket. De gemeente wil er meer van maken. Lijkt me moeilijk: de ambtenaar m/v achter het loket is best vriendelijk, maar de papierwinkel van de overheid vergt nu eenmaal geduld en tergende precisie. Laat dat loket maar zitten. Er zijn grotere zorgen.
Voor haar aftreden zei de toenmalige wethouder Jolanda Pierik: de zorg gaat voor, wat we er ook voor moeten inleveren. In de wandelgangen van het gemeentehuis werd gefluisterd over bureaucratie in de wijkzorg. En hardop over de jeugdzorg, die onbetaalbaar dreigt te worden.
Herinnert u zich nog een uitzending van Pauw met Ben Oude Nijhuis en Joop van Rijn, de vader van de toenmalige staatssecretaris, over de bejaardenzorg? 'De urine liep haar langs de benen'. Het moest beter. Jan Slagter, de omroepbaas, richtte een kleinschalig verzorgingshuis op: het Ben Oude Nijhuis-huis. Het blijkt tekort te schieten op zeven van de tien punten waar de inspectie op let. Een teken aan de wand.
Vorige week verschenen er alarmerende berichten over de ouderenzorg. Er is geld noch personeel om de verpleeghuizen op niveau te houden. Mantelzorgers zullen meer moeten doen, ook als familieleden eenmaal zijn opgenomen. Verpleegtehuizen worden hospices voor de allerlaatste levensfase. Er worden nieuwe vormen van (thuis)wonen, preventie, ingrijpen bij riskante situaties en digitale oplossingen gevraagd.
'Van gemeenten wordt meer verlangd dan wat informatie in een buurthuis, of een lotgenotenavond', aldus Robbert Huijsman, hoogleraar management en organisatie van de ouderenzorg. Zelf had ik ook al het vermoeden dat een uurtje op een zorgboerderij, of een avondje bingo voor mantelzorgers, net zover van de nieuwe thuiszorg afstaat als blarenprikken tijdens de vierdaagse van een open hartoperatie.
De gemeente zal de zorg opnieuw moeten uitvinden. Het zou al heel wat zijn als zij daar ook een zes-en-een-halfje voor weet te halen.
Muus Groot
