Burgers moeten meer zelf doen
AlgemeenGEMEENTE BRUMMEN - De Brummense burger moet meer taken oppakken die nu door de gemeente worden uitgevoerd. Dat was in belangrijke mate de boodschap van de forumvergadering van de gemeenteraad over de perspectiefnota, die gisteravond plaatshad. Die nota schetst een financiële doorkijk van de gemeente voor de ontwikkeling van Brummen in de komende jaren. Het forum is bedoeld om de raad vragen te laten stellen, informatie te laten vinden, onduidelijkheden te verhelderen.
Je zou, gezien de financiële positie van Brummen, wat kunnen verwachten bij zo’n forum over de gemeentefinanciën. Kritische vragen, emotie, ontgoocheling, een voorschot op plannen om het allemaal wat gezonder te maken. Want kijk. Er is genoeg. Als gewoon huishouden wil je niet in positie van Brummen komen. De gemeente heeft de afgelopen vijf jaar meer schulden gemaakt dan afgelost. Structurele tegenvallers kunnen niet worden opvangen. De financiële conditie van de gemeenten op grond van tien financiële kengetallen: Brummen scoort het rapportcijfer 5. En dan hebben we het nog niet over tegenvallers. Zoals een tekort van één miljoen in het sociaal domein. Dan nog extra kosten voor Jeugdzorg, bijzondere bijstand en achterstallig wegonderhoud. En de coronacrisis gaat Brummen zonder twijfel ook extra geld kosten.
Afstoten van taken
Ging het daarover? Werden alvast voorschotten op ideeën genomen om tij te keren? Nee. Het bleef hangen in abstracties, vragen naar details. Al werd wel duidelijk dat een van de instrumenten om de uitgaven van de gemeente te beperken, gevonden moet worden in het afstoten van taken naar die burgers. Zoals wethouder Ine van Burgsteden eerder in deze krant stelde: “Moeten we alle taken die we nu doen, ook uitvoeren? Moeten we niet veel meer aan de maatschappij overlaten, die immers zeer goed in staat is dingen te organiseren.” In de gemeenteraad werd dat nu bestempeld als: ‘the right to challenge’. Wat staat voor: kunnen bewoners en andere partijen taken van overheden overnemen als zij denken het slimmer, beter, goedkoper of anders kunnen doen. Kortom: de anglicistische vertaling van het wensdenken om de geldelijke druk bij de lokale overheid weg te halen.
Weinig concreet
Hoe dan. In welke mate? Concreet werd het nergens. Ook niet als de vraag werd gesteld of Brummen niet te klein was om haar taken aan te kunnen. Of bij de vraag of drie wethouders niet voldoende waren. Wethouder Ine van Burgsteden bleef in haar antwoord op deze vragen, die zijzelf overigens opriep in een eerdere raadsbrief, op ervaren afstand. “Kleine kinderen, kleine zorgen; grote kinderen grote” zei ze. “Geldt ook voor gemeenten.” En het aantal wethouders? Dat is aan de raad.
