Bezuinigen met de kaasschaaf, maar met diepe snedes

Bezuinigen met de kaasschaaf, maar met diepe snedes

Het Brummense college zei het vorige week bij de perspresentatie van de perspectiefnota 2020-2023 al: de kaasschaaf gaat door de gemeentelijke financiën. Op alle beleidsterreinen. Een schaaf die die trouwens soms zo diep snijdt, dat hechten in de toekomst waarschijnlijk lijkt.

Het is een worsteling voor de gemeente. Of, zoals het in de perspectiefnota wordt geduid: "Er valt wat te kiezen." Al is het dan kiezen in schaarste. De huishoudknip van de Engelenburglaan 31 heeft de rondbuikigheid al lang verloren. Het rijk dat minder uitkeerde en extra taken bij de gemeente belegde (maar met minder geld dan de ministeries er zelf aan uitgaven) en de crisis (waardoor de gemeente moest afschrijven op de grondportefeuille) zorgden voor grote druk. Daarbij wilde Brummen de lasten voor de burgers jarenlang niet verhogen. En dan is er nog een aantal autonome ontwikkelingen die geld gaan kosten. Lagere inkomsten uit het gemeentefonds bijvoorbeeld, een nieuwe, duurdere CAO voor ambtenaren en een hogere uitkering voor raadsleden. Kosten 860.000 euro komend jaar, oplopend naar 1,3 miljoen in 2023.

Gelijktijdig wil het gemeentebestuur niet als een zuinig kruidenier slechts op de winkel passen. Er zijn ambities. En ambities kosten geld. Brummen heeft er vijf in de schijnwerpers staan. Duurzaamheid is er één van. De gemeente wil in 2030 energieneutraal zijn. Dat is twintig jaar eerder dan de stip die de provincie Gelderland op de tijdsbalk heeft gezet. Alleen hier al moet Brummen de komende tien jaar bij een povere financiële conditie een marathonneske inspanning leveren. De budgetten voor een en ander worden niet -als gepland- verhoogd, maar zelfs met een ton in 2020 verlaagd. Het contract met Greenwheels (milieuvriendelijke deelauto's) á 6.000 euro wordt niet verlengd.

Een beter sociaal domein is een tweede ambitie. Te bereiken terwijl de lasten dalen. Klinkt zorgwekkend. Hoe dat dan moet, is ook onduidelijk. Er wordt bezuinigd, maar waar de verbetering vandaan moet komen blijft in ieder geval in de perspectiefnota ongewis. Goed, Brummen wil 50 mille uitgeven aan een in Jeugdzorg gespecialiseerde Praktijkondersteuner Huisarts. Doordat die waarschijnlijk beter en objectiever in staat is de mate van hulp aan jongeren te indiceren dan de zorgaanbieders zelf, zullen de lasten op termijn afnemen. De kost gaat hier de baat vooruit. Wordt gehoopt.

Maar daar staat weer een 'herinrichting' van het minimabeleid en inkomensondersteuning tegenover. Dat moet een kleine 1,5 ton aan bezuinigingen opleveren. En ook bij de bibliotheek dreigt de schaaf de diepte in te gaan. Was eerder een potentiële bezuiniging nog met potlood in de kantlijn genoteerd en wilde het college er niet aan: nu staat een gesprek daarover met de bieb op de rol. Het levert bij effectuering één ton op. En waarschijnlijk sluiting van één van de twee vestigingen trouwens. Er zijn binnen dit domein ook vele kleine pijnpunten. Muziekverenigingen, de wijkraden, de Culturele Stichting, de Lokale Omroep en de Schoolsport dagen: allemaal krijgen ze minder geld. Verschraling van het aanbod of beëindigen van de activiteiten zijn de risico's.

Er zijn overigens in het hele pakket van 130 voorstellen ook kleine ingrepen die zullen knijpen. Afschaffen van de veilige honk routes' (750 euro), afschaffen van de kersboomactie (1.000 euro), stoppen met de subsidie van de Open Monumentendag (2.500 euro).

Het diep snijden, het oppervlakkige snijden en de verhoging van de inkomsten (met name OZB) moet Brummen financieel gezond maken (ambitie 3) en het plan 'Ruimte voor Eerbeek' (ambitie 4) in beweging zetten. Ambitie 5, Centrumplan Brummen, krijgt niets en moet zichzelf vooralsnog bedruipen. Feit is: ambities waarmaken doet pijn.