Een groot hart
ColumnsCOLUMN: De deze week op 89-jarige leeftijd overleden Floris Maljers deed als leerling-journalist verslag van de gemeenteraadsvergaderingen in Middelburg en omgeving. ‘Ik luisterde avonden lang naar discussies over een lantaarnpaal. Of die voor de Burgemeester Koddestraat 7 of 14 geplaatst moest worden. Op mijn achttiende voelde het niet direct als mijn levensvervulling’. Dat bleek: hij werd de baas van Unilever (1984-’94).
De gemeenteraad wordt vaak bespot met losse stoeptegels en verlopen lantaarnpalen. Elke keer als ik langs een kromgebochelde lantaarnpaal op het gevaarlijke kruispunt Stuijvenburch- Loubergweg in Eerbeek loop denk ik: ‘kom op gemeente’.
In de gemeenteraad zie je hoogstzelden een verslaggever van de krant. Moderne journalistiek is: minder autoriteit, meer klein leed, zoals ‘Kleur van hooibalen leidt tot ergernis bij buurman’. De kwestie of acht notenbomen van het ‘merk’ Ginkgo biloba aan de Voorsterweg in Brummen gekapt moeten worden is De Stentor driekwart pagina waard. Sommige bewoners zeggen: de noten stinken. B&W antwoordt: veeg maar liever je paadje schoon als de noten uit de bomen vallen.
Ik had een stukje in gedachten over de kleine dorpspolitiek, maar juist deze dagen ontstijgt de Brummense politiek de losse stoeptegel. Terwijl de staatssecretaris voor asielzaken geen andere uitweg ziet dan weigerachtige gemeenten te dwingen vluchtelingen op te nemen gaat Brummen een heel wijkje bouwen voor Oekraïners. Het contract met het NIVON-huis in Hall, waar vijftig Oekraïense vluchtelingen wonen, loopt af. Maar de zorg voor vluchtelingen niet. Nabij het sportpart aan de Veldkantweg in Eerbeek wil de gemeente 48 flexwoningen voor 150 tot 200 mensen laten bouwen. Verstandig gekozen inclusief een noodopvang voor mensen uit onze eigen gemeente.
Het is politiek met een groot hart.
Muus Groot
