Demissionair B&W
ColumnsCOLUMN - Geen motie van wantrouwen aan de broek, geen schokkende affaires en toch heeft ons college van burgemeester en wethouders zichzelf demissionair verklaard. Het beperkt zich tot de ‘lopende zaken’. Een hele klus, want het bestaande beleid is, bezuinigen, bezuinigen en nog eens bezuinigen. Het sociaal domein is de ergste bloeder. ‘Minder ruimhartige zorg en ondersteuning moeten onverkort worden doorgezet’ en ‘wat de samenleving zelf kan, nemen wij niet uit handen’. De administratie bleek een vergiet en een deel van de besparingen op de zorg moet besteed worden aan meer bureaucratie. Wel geldt nog steeds: ‘wie zorg nodig heeft krijg die’.
Een andere last op de smalle schouders van de gemeente is het industriële complex van Eerbeek en de Eerbeekse beek. Niet te torsen voor het dorpsbestuur en de provincie heeft de verantwoordelijkheid overgenomen. Bij de recente bewonersbijeenkomst over de ‘reparatie’ van het bestemmingsplan voor Mayr Melnhof, sinds kort Folding Boxboard geheten, was geen Brummense ambtenaar te bekennen.
Het is B&W gelukt een sluitende ontwerpbegroting 2022 te maken met ‘weinig nieuwe doelen en ontwikkelingen, enerzijds omdat de financiële middelen ontbreken, anderzijds omdat we ruimte willen laten aan de nieuwe volksvertegenwoordigers die in maart 2022 worden gekozen’. Dat laatste is een gelegenheidsredenering. Als het echt gemeend is zou je het plichtsverzuim kunnen noemen. Een nieuwe raad kan pas echt aan de slag met de begroting 2023. Er zou een jaar aan beleidsrenovatie verloren gaan.
Merkwaardig is het wel: het demissionaire kabinet Rutte regeerde door alsof het missionair is en het missionaire kabinet van Brummen doet alsof het demissionair is. Inwonerparticipatie is een ambitie van de gemeente. Maar, schrijven B en W, ‘de verwachtingen zijn vaak hooggespannen, waardoor het in de praktijk kan tegenvallen’. Zegt u dat.
Muus Groot
