Advertorials
ColumnsCOLUMN - Zondag was het zomer. In de bermen eindeloze stroken bruidssluier. Op de velden boterbloemen, veulens op hun spillebenen. De geur van het vers gesneefde gras. Antieke prestige-auto’s, het dak open, met gedateerde heren achter het stuur en blond wapperende bijrijders.
Het einde van de lockdown in zicht en grote verwachtingen. Volle winkelstraten, de wereld één groot terras. De somberheid verdwenen, het hoofd wordt licht. Ook in Brummen. Gemeente Thuis presenteerde een ‘Visie op het centrum van Eerbeek’. Geïllustreerd met een ‘artist impression’ van de beek, meanderend langs Mayr Melnhof en het Kerstenterrein en onder rustieke bruggetjes het dorp instromend. Zulke artist impressions heeft Eerbeek eerder gezien. Een jaar of zestien geleden hing de scala van Spoorzicht vol met te verwachten nieuwe schoonheid van Eerbeek. Er is niets van terecht gekomen. Het enige wat veranderde is Spoorzicht zelf: afgebroken.
Er loopt een bestuurlijke bestandslijn tussen de kernen Brummen en Eerbeek. En dus besloot Gemeente Thuis voor het evenwicht ook maar een pagina dorpshart van Brummen te presenteren. Geen visie maar een plan voor een plan van aanpak. De gemeente heeft geen investeringsruimte voor een iconisch bouwwerk op het Kersten-terrein in Eerbeek, of op het Graaf van Limburg Stirumplein in Brummen. Boven zijn stuk over Eerbeek kopte Peter Leunissen: ‘Visie Eerbeek mooi plan maar wanneer gaat het er van komen’. Eigenlijk zijn de centrumplannen advertorials om de markt tot investeren in de dorpskernen te verleiden. Gelukkig niet zonder succes. De brandwonden op het Marktplein en in de Ambachtstraat van Brummen worden geheeld, de Aldi vertrekt naar het industrieterrein, waar hij thuishoort. In Eerbeek groeit het terrassenlandschap Stuijvenburch. En Zweersbouw zet een kasteeltje op de hoek Illinckstraat.
De gemeente ziet het aan. Maar om het een visie te noemen?
Muus Groot
