WerkFit
ColumnsOnder de laaghangende mist van de dorpspolitiek doet Brummen een poging om honderden mensen 'met een afstand tot de arbeidsmarkt' toch aan het werk te krijgen. Door een miljoeneninvestering in het project WerkFit hoopt de gemeente tweehonderd van de bijna vierhonderd werklozen aan een baan te helpen. Niet alleen uit menslievendheid, het moet een half miljoen op uitkeringen besparen, anders vallen er gaten in het sociale vlechtwerk.
Wat samen met andere gemeenten niet lukte, wil Brummen op eigen kracht aanpakken. Er mag dan geen bedrijfswagen meer op weg gaan zonder een sticker 'collega´s gezocht', uitkeringstrekkers 'met een afstand tot de arbeidsmarkt' kunnen ernaar fluiten. WerkFit moet hen leren op tijd te komen, bedrijfshiërarchie te accepteren, hygiëne en sociale omgangsvormen in acht te nemen. Niet iedereen kan gesocialiseerd worden. WerkFit denkt dat twintig procent alleen beschut kan werken in een sociale werkplaats. En vijf procent moet 'eigenlijk een schop onder de kont krijgen'.
De wasruimte en de kantoorinventaris bleken geen publiekstrekker tijdens de open dag van WerkFit. Bij een presentatie op het industrieterrein Kollergang ontmoette ik meer branchegenoten uit de re-integratie dan werkgevers. Ze zijn toch niet vergeten dat het 'georganiseerde bedrijfsleven' heeft beloofd 100.000 mensen uit de sociale werkplaatsen op te nemen? Er staat een forse loonkostensubsidie tegenover. De professionals van WerkFit coachen de werkgevers bij de administratieve rompslomp en de cliënten bij het inwerken.
Vorig jaar bleek dat vijf procent van de werkgevers bijna zestig procent van de mensen met een loonsubsidie in dienst heeft genomen. Een nationaal cijfer. In de campagne Brummen Scoort waren bedrijven als Ferrocal en SB-post de trekkers. De 100.000 zijn nog lang niet gehaald. Er wordt sociaal ondernemerschap gevraagd. Albert Hein doet 't. De Brummense superieuren laten zich toch niet inpakken door de hamsters uit Zaandam?
Muus Groot
