Lokaal Belang: feniks met dubbele petten

GEMEENTE BRUMMEN - Je zou met wat goede wil Lokaal Belang (LB) een feniks kunnen noemen, analoog aan de Griekse mythische vogel die in zijn nest verbrandt om daarna weer uit de eigen as te herrijzen. Want de partij, waar de geur van ontbinding boven leek te hangen, doet toch weer meer aan de gemeenteraadsverkiezingen in maart. Wat kritischer moet men vervolgens de vraag stellen of deze lokale feniks wel uit het smeulende nest zal opstijgen en -zo ja- hoever de vogel zal fladderen. Want vleugellam is het beestje, de kandidatenlijst in ogenschouw genomen. Het is bovendien topzwaar van de dubbele petten.

De voorgeschiedenis is gekend. In december 2013 opgericht, haalde LB vier maanden later voldoende stemmen voor drie raadszetels. Genoeg om deel uit te maken van de coalitie en Luuk Tuiten als wethouder naar voren te schuiven. Vier jaar later was de euforie nog groter, want dankzij 2099 stemmers kreeg LB er niet alleen één zetel bij, maar was ook meteen de grootste partij in Brummen. Mocht gaan formeren dus. Waarmee het succesverhaal eindigde.

Toenmalig LB lijsttrekker Mame Douma koesterde na de grootse zege alvast het collegepluche, maar zag verbijsterd hoe het bestuur nummer 2 op de kieslijst - Margriet Wartena - als wethouder naar voren schoof. Pisnijdig stapte hij uit de partij, nam zijn zetel mee en richtte Democratisch Brummen (DB) op. LB’ers Theo Hofman en Eric Kleverwal sloten zich bij hem aan. Van de oorspronkelijke grootse fractie resteerde één zetel, maar LB mocht wel Margriet Wartena als wethouder leveren.
In juni 2020 hadden Hofman en Kleverwal tabak van Douma. Zij stapten uit Democratisch Brummen en gingen verder als tweemansfractie, vernoemd naar zichzelf. Zij konden zich niet meer verenigen met ‘de machtsstructuur en in de top-down benadering binnen de partij’. Waarna zij binnen de raad een nogal stil en teruggetrokken bestaan gingen leiden. En LB? Wartena werd wethouder, maar in juni 2019 stapte ze op. Naar eigen zeggen had ze, vooral vanuit Douma’s smaldeel Democratisch Brummen, nooit een faire kans gekregen. Marius Mennink, die met voorkeurstemmen voor DB in de raad was gekomen, wilde en kon (praktisch) niet als enige de partij dragen en droeg zijn zetel over aan Luuk Tuiten.

Dan maken de Brummense fracties zich in het laatste kwartaal van vorig jaar gaandeweg op voor de komende verkiezingen. Zo niet Democratisch Brummen en Hofman/Kleverwal. Douma vindt het qua leeftijd en twaalf jaar raadswerk wel voldoende, Hofman en Kleverwal gooien de handdoek in ring bij gebrek menskracht. En LB? Dat lijkt ook te zieltogen. De lokaal gebonden politiek dooft als een nachtkaars, door te veel ambitie bij aanvang, het ontbreken daarvan aan het slot.

Hoewel. Dan flikkert toch nog het vlammetje van Democratisch Brummen op. Ze doen tóch mee. En omdat DB in maart 2018 de grootste partij was, staat ze op het stemformulier ook nog eens op positie één. Maar oh, wat is het kandidatenlijstje mager. Zeven namen staan erop. En wat een moeite om tot dat povere aantal te komen. Luuk Tuiten is inmiddels ruim in de zeventig. Waar hij in 2018 nog vijfde op de kieslijst van DB was en pas in de raad kwam na het opstappen van de hoger geklasseerden op de kieslijst, is hij nu lijsttrekker. Sandra Voskamp-Zegers is nummer twee. Maar Sandra is ook al voorzitter van het partijbestuur. Een wat ongewone constructie, omdat raadsleden andere verantwoordelijkheden hebben dan de partijbestuurders. Marius Mennink doet ook weer mee: op plaats drie. Maar wil hij in de raad? Eerder dus niet. Dan plaats vier: Jan Veldkamp. Jan is ook als bestuurslid: secretaris namelijk. Dan komen we bij nummer vijf: Sylvia Mennink-Willems. De naam klinkt bekend. Klopt. Zij is de vrouw van nummer drie Marius. Komen we bij Marietje van Zutphen, nummer zes. Zij woont alweer zo’n 36 jaar samen met Luuk Tuiten. En op de laatste positie: Margriet Wartena. Zij keerde de raad in 2019 de rug toe, was niet meer politiek actief. Nu staat ze op de lijst én is sinds kort ook lid van het bestuur. Overigens was Wartena in 2018 wel goed voor 421 voorkeurstemmen, sowieso voldoende om de raad te komen. Dat gold ook voor Mennink met 333 stemmen, terwijl Tuiten niet verder kwam dan 88.
Zeven mensen op de lijst, geëngageerd zeker. Maar daarvan twee stellen en drie mensen die zowel kandidaat als bestuurslid zijn. Een vederarme feniks met dubbele petten. Daarmee uit de as opstijgen?

.