Afvalheld Carole Broijl geniet van haar vak

BRUMMEN - Ze heef net een spiksplinternieuwe vrachtauto. Een vuilniswagen die twee containers tegelijk kan oppakken en legen. Mooie techniek, fijn vak. Carole Broijl houdt er dus van vuilnisvrouw te zijn. De 38-jarige Zutphense werkt al tien jaar als chauffeur bij Circulus Berkel en rijdt onder meer in het buitengebied van Brummen. Zij is een van de mensen uit de afvalbranche, waarvoor in deze ‘Week van de AfvalHelden’ aandacht en waardering wordt gevraagd.

Carole lacht: “Nee, hoor. Ik voel me geen held. Ik doe gewoon mijn werk. En met plezier.” De Zutphense haalde haar vrachtwagenrijbewijs in het leger. Ze werkte zeven jaar bij defensie als chauffeur. Daarna stapte ze over naar het bedrijfsleven en reed een aantal jaar voor een transportonderneming op een trailerwagen. Carole: “Ook leuk. Maar ik maakte wel heel veel kilometers en was vaak lang weg. Ik zag die vuilnisauto’s ook rijden natuurlijk en dat leek me ook wel wat. Ik heb toen een open sollicitatie gedaan en werd aangenomen.”

Een witte raaf is ze wel een beetje. Want in de regio Zutphen is nu de enige vrouwelijke chauffeur, al zijn er in Apeldoorn ook een aantal vrouwen op de vuilnisauto. “Je ziet tegenwoordig steeds meer vrouwen in de transportwereld. Heel uitzonderlijk is het ook niet meer. Al zie je mensen wel eens verbaasd kijken als ik bijvoorbeeld uitstap om een verkeerd geplaatste container goed te zetten. Ze verwachten doorgaans toch een man.”

Carole zegt dat het werk haar veel vrijheid biedt. “Je zit niet op kantoor, maar rijdt door de omgeving, je ziet veel, ik houd ervan om op een vrachtauto te rijden. Het is nuttig werk. En de werktijden zijn heel wat regelmatiger dan bijvoorbeeld bij dat transportbedrijf. Kijk, vroeger was het ook wel zo dat je bij tijd en wijle bij Circulus Berkel op een achterlader reed. Van die auto’s waar de containers handmatig erachter gehangen moeten worden. Dan wisselde je af; je reed om beurten, je stond om beurten achterop. Dat kan best pittig zijn bij kou of slecht weer. Maar goed, als je met een goed team samen was, had je ook weer dikke pret.”

Ze krijgt ook waardering in haar werk zegt ze. “Jazeker. Mensen zwaaien naar je, maken een complimentje of bieden je wat aan: koffie, thee, blikje fris, een chocolaatje. Dat soort dingen. Het zijn meestal overigens wel de oudere mensen die dat doen hoor. Maar Leuk.”

Vervelende momenten zijn er nauwelijks: “Ach ja. Mensen die op een smalle weg met hun auto achter je staan te drammen dat ze voorbij willen. Maar die containers moeten ook leeg en zo’n zware vrachtwagen kun je ook niet overal zomaar de berm insturen.”

Ook waarschuwt ze: “Daar waar containers op de stoep staan, zie je toch vaak dat mensen al lopend op de fiets even snel rechts voorbij willen, als ik begin te laden. Natuurlijk houd ik dat in de gaten, maar die mensen moeten ook beseffen dat zo’n laadarm ontzettend krachtig is. Je wordt er niet vrolijk van als je daar per ongeluk een tik van krijgt.”

Carole vindt de “Week van de AfvalHelden” best grappig, maar redt het ook zonder wel. Na 10 jaar op de vuilnisauto heeft ze er zeker nog niet genoeg van. “Als het aan mij zit, blijf ik nog wel even doen.”