Aanwonenden kraken proces zonnevelden
AlgemeenGEMEENTE BRUMMEN - Omwonenden van de voorgenomen zonnevelden in de gemeente Brummen kraken zonder uitzondering het proces dat moet leiden tot een keuze voor welke van de negen initiatieven mogelijk tot uitvoering gaan komen.
De gemeente Brummen wil 35 hectare aan zonnevelden gaan vergunnen, maar er is ruim voor het dubbele aan plannen ingediend. Om een goede keuze te kunnen maken, maakt Brummen gebruik van een matrix. Daarin worden vragen gesteld over onder meer de technische en financiële haalbaarheid van de plannen, de mate waarin burgers kunnen participeren en de landschappelijke en duurzame inpassing. Afhankelijk van de mate waarin een plan voldoet aan de gestelde criteria krijgt het per onderdeel een aantal punten. Die worden gegeven door omwonenden (de zogeheten flexibele adviesraad), deskundigen (de vaste adviesraad) en de gemeente. Waarbij de waardering van de omwonenden één keer meetelt, van de deskundigen twee keer, van de gemeente drie keer. De inbreng van omwonenden is dus zeer beperkt.
De plannen met het grootste aantal punten worden gegund. Inmiddels is het proces doorlopen. Het plan Soerense Zand heeft daarbij de meeste punten gekregen, gevolgd door plan Zilverbeek (Lendeweg), de Voort (bij de Hoven), Jaagpad (aan weerzijden Apeldoorns Kanaal), Blaar (bij de Blaarsloot), Heimeriete, Lombok Noord en de Wilderij (aan de Eerbeekseweg)
De flexibele raad van de Wilderij klaagt: ‘de communicatie vanuit de gemeente richting de burgers vooral gericht geweest op het “voortduwen” van het proces. Inhoudelijk is de communicatie slecht te noemen.’ De omwonenden van het Jaagpad stellen: ‘Uit de bijeenkomsten met de gemeente en de experts, is duidelijk geworden dat deze criteria geen geschikt instrument vormen om een goede differentiatie te maken in ‘goede’ en ‘minder goede’ parken/initiatieven. Die overtuiging wordt versterkt door het feit dat de vakspecialisten unaniem aangeven ‘niet uit de voeten te kunnen’ met de criteria en daarom vanuit hun eigen discipline/ vakdeskundigheid hun persoonlijke invulling geven aan de criteria.’
De Heimeriete wijst er nog op de lage scores die alle initiatieven hebben gehaald bij het expertteam. Dat expertteam zelf is ook kritisch: ‘Bij dit proces zie je waar de zogenoemde uitnodigingsplanologie toe leidt. Er ontbreekt een Omgevingsvisie voor de langere termijn als onderlegger voor het zoeken naar ruimte voor duurzame energieopwekking en opslag. Zoals het nu gaat heeft het veel weg van wildwest.’