Harold Raben nog altijd vol van te gekke trip
EMPE - Na zijn motortocht van drie maanden door 22 landen en bijna 22.000 verreden kilometers naar eindpunt Kaapstad in Zuid-Afrika, mag voormalig D'66 voorman Harold Raben zich met gerust hart een avonturier noemen. In een bericht op LinkedIn spreekt de 55-jarige Empenaar zelf van een ‘lifetime-experience’ en een ‘waanzinnige reis’. Speciaal voor Brummens Nieuws blikt hij hier met veel plezier op terug.
Met het idee om deze monsterreis te maken, liep Raben al 26 jaar rond: “In 1996 was ik net gescheiden en ik wilde graag weg. Ik las over iemand die met de motor naar Afrika was gereden en dit wekte mijn interesse. Alleen had ik nog geen motor en geen motorrijbewijs. Ik heb toen een Yamaha gekocht en mijn rijbewijs gehaald en ben me gaan verdiepen in wat er allemaal bij zo’n expeditie komt kijken.”
Motor 'aan de wilgen'
Door verschillende omstandigheden zette de toen nog in Arnhem wonende Raben (“sinds elf jaar woon ik in Empe”) zijn plan voor een ‘wereldreis’ destijds niet door. Hij hing, zo zegt hij, zijn ‘motor aan de wilgen’ en maakte er tot 2022 maar mondjesmaat gebruik van. In 25 jaar reed hij amper 10.000 kilometer.
En toen kwam corona
Eind oktober 2020 werd Raben geveld door corona; dit triggerde een burnout. Het duurde ruim een half jaar om hiervan te herstellen. In oktober 2021 besloot hij (voorlopig) te stoppen met werken. Het was zijn vrouw Maureen die hem aanspoorde eindelijk zijn Afrikareis-droom waar te maken. Begin februari zei Raben tegen zichzelf en zijn naasten: “Ik ga het doen!”
10 april dag van vertrek
De dag van vertrek was zondag 10 april. Op zijn inmiddels 30 jaar oude Yamaha XTZ660 Tenere, die met drie tassen was bepakt, begon Raben aan het met afstand grootste en spannendste avontuur van zijn leven. Vooraf had de Empenaar bepaald dat hij in Afrika de westkustroute zou nemen. “Die kun je min of meer volledig over land afleggen. Van Spanje naar Marokko moest ik met de veerboot. Pas vlakbij Parijs hoorde ik dat ik deze oversteek kon maken. Als dit niet mogelijk was geweest, was ik kriskras door Europa terug naar huis gereden.”
Veel bekijks
Vanuit Marokko zette Raben koers richting Dakar in Senegal. Hij trok veel bekijks, omdat hij naar eigen zeggen de eerste blanke was die na ‘corona’ op een motor door Afrika trok. “Het was moeilijk om alle papieren rond te krijgen. Van tevoren had ik geen visa geregeld. Dat moest allemaal ter plekke gebeuren. De gemiddelde grensovergang duurde tussen de tweeënhalf en vijf à zes uur.”
Soms is de tent te eng
In Europa en Marokko sliep Raben in zijn tentje, maar met uitzondering van Angola en Namibië bracht hij elders de nachten door in ‘gast houses’ en bij families thuis. Simpelweg omdat hij het daar niet aandurfde zijn tent op te slaan. De Empenaar schetst hoe het er vaak aan toe ging: “Je komt een dorp of stad binnengereden en gaat dan naar een centrale plek om te vragen waar je kan slapen. Ik probeerde uiterlijk vier uur ’s middags te arriveren in de plaats waar ik hoopte te kunnen overnachten.”
Bijzonder gastvrije familie
Bijzonder was een ervaring in Mauritanië. Raben reed daar al een tijd samen met twee Marokkaanse motorrijders. Het drietal kon slapen bij een half Mauritaans-Marokkaanse familie: “Zij hadden alleen één kamer en een toilet. Gelukkig was er ook een plek waar we onze motoren konden stallen. Ondanks hun armoe waren deze mensen super gastvrij en vriendelijk; we mochten ook mee-eten.” De Marokkanen kwam Raben later weer tegen bij de grensovergang met Senegal en in Dakar.
Angola meest indrukwekkend
Van de achttien Afrikaanse landen die hij doorkruiste, heeft Angola de meeste indruk op Raben gemaakt. “Als je verhalen leest over Angola gaan die veelal over oorlog en armoede, maar het land heeft echt een super mooie natuur en de mensen zijn er super vriendelijk. Als ik in de gelegenheid ben, keer ik hier zeker nog eens terug.”
Eindelijk weerzien in Kaapstad
Op 10 juli bereikte Raben zijn reisdoel: Kaapstad in Zuid-Afrika. Zijn vrouw was hier naartoe gevlogen en had bij het vliegveld een hotel geboekt. “Dat was een emotioneel weerzien. We zijn nog tweeënhalve week in Zuid-Afrika gebleven en daarna teruggevlogen. Mijn motor is in een boot teruggekomen. Die heb ik vorige week in Rotterdam opgehaald. Hij wilde niet meer starten en heeft een grondige onderhoudsbeurt nodig”, zegt de Empenaar lachend.
Lezingen geven
Raben is van plan over zijn reisavontuur één of meer lezingen te geven. "Daarbij wil ik graag geld inzamelen voor een school in Benguela/Angola, waar specifiek Engelse les wordt gegeven aan kinderen die daar ook te eten krijgen. In deze school heb ik een nacht mogen doorbrengen. Dat maakt het voor mij een speciale plek waar ik me graag voor inzet."
