Edelhert, een wolvenslachtoffer
Edelhert, een wolvenslachtoffer

De Hoge Veluwe geeft foto’s wolvenslachtoffers vrij

Algemeen

REGIO - Met de komst van de wolf in De Hoge Veluwe wordt de Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe geconfronteerd met ernstige dilemma’s betreffende faunabeheer, economische schade, habitat- en soortenbescherming en bezoekersverwachtingen. Hieronder zet men uiteen waarom Het Nationale Park De Hoge Veluwe pleit voor gecontroleerd beheer van de wolf in heel Nederland én voor het weren van de wolf uit het Park zelf.

De wolf is een zogenoemde toppredator. Dat wil zeggen dat hij aan de top van de voedselpiramide staat. Zijn voorkeur voor prooidieren is per regio verschillend. In natuurlijke omstandigheden jaagt hij voornamelijk op hoefdieren, zoals edelherten, reeën, wilde zwijnen en moeflons. In minder natuurlijke omstandigheden zal een wolf zich ook tegoed doen aan gedomesticeerde en gehouden soorten als schapen. mDe wolf heeft zich inmiddels ook in Het Nationale Park De Hoge Veluwe gevestigd. De wolf die hier sinds 2021 loopt, heeft al vele tientallen moeflons, edelherten, reeën en wilde zwijnen gedood. Die aantallen zullen gaan toenemen, net zoals is gebleken in andere gebieden waar de wolf jaagt. Wolven selecteren niet en laten sommige prooidieren halfdood achter, omdat zij maar een beperkt deel van hun prooidieren opeten.

Minder moeflons, meer druk op de biodiversiteit
Edelherten, reeën en gescheperde schaapskuddes kunnen deze begrazende taak van de moeflon niet op zich nemen, vooral omdat hun dieet anders is. Om die reden ziet het Park ook in de toekomst een belangrijke rol weggelegd voor onze 220 moeflons (dus vóór de geboortegolf). De komst van de wolf is deze rol ernstig aan het verstoren. Doordat de moeflons ten prooi vallen aan de wolf, zullen ook de door deze moeflons beheerde open ruimten sneller dicht gaan groeien, wat betekent dat de open heide- en stuifzandgebieden, met alle daarbij horende soorten, onder druk komen te staan.

Het Nationale Park De Hoge Veluwe is niet tegen de wolf, maar vraagt zich sterk af of de komst van de wolf in een druk bevolkt land als Nederland wenselijk is. Moeflons in het Park zijn essentieel voor het open houden van heidevelden en zandverstuivingen. Met de komst van de wolf verdwijnen niet alleen onze moeflons, maar ook de andere grazers en met hen ook vele andere beschermde dier- en plantensoorten. Tot slot zal het jarenlange consistente beheer van de bossen en grote fauna in het Park met de komst van de wolf, alsmede de schat aan een zorgvuldig opgebouwde wetenschappelijke databank, teniet worden gedaan. De stichting wil in het licht van bovenstaande stellingen, dat het Park vrij wordt en blijft van wolven die op illegale wijze door kwaadwilligen het Park zijn binnen geholpen. Ook wil zij het publiek voorzien van completere informatie dan nu het geval is: voorkomende informatie is veelal eenzijdig ten gunste van de wolf en ten nadele van de biodiversiteit.