Zoektocht jeugdfoto's Klein Engelenburg
BRUMMEN – Ruim een halve eeuw lang was Klein Engelenburg een kindertehuis. Vele kinderen verbleven daar van enkele maanden tot wel tien jaren. Nu zijn zij op zoek naar beeldmateriaal uit hun jeugd. “We hielden Fancy Fairs en tuinfeesten, daar moeten mensen foto’s hebben gemaakt.”
In 1948 werd Klein Engelenburg overgenomen door de Stichting Kindertoevlucht. Zij vingen kinderen op, zowel jongens als meisjes, die door jeugdzorg om allerlei redenen uit huis werden geplaatst.
Ingrijpende periode
Voor veel kinderen een ingrijpende periode waar verschillend op wordt teruggekeken. Herinneringen aan deze periode zijn er volop, maar veel beeldmateriaal is er niet. Daarom is er een Facebookgroep opgezet die wordt beheerd door Rita Iemenschot. ”Er zitten oud-bewoners over de hele wereld. Gezamenlijk proberen we fotomateriaal te verzamelen. Maar veel daarvan is tot nu toe nog niet boven water gekomen.”
Oudere generatie
Vooral van de oudere generaties is bijna niets te vinden. “De jongeren hebben al wel het één en ander, maar de ouderen, daarvoor het is moeilijk. Geen foto’s van je jeugd hebben is heel lastig. Niet alleen kunnen ze je helpen om alles goed te blijven herinneren, maar er werden ook veel gezinnen opgesplitst. Er zijn gevallen bij waarbij broertjes of zusjes daarna jong zijn overleden. De enige mogelijkheid om hun gezichten te herinneren zijn de foto’s uit deze tijd. En die moeten er zijn!”
In het tehuis
Juist omdat regelmatig gezinnen na aankomst uit elkaar werden gehaald werd bij binnenkomst een foto gemaakt van het hele gezin. “Maar waar die foto’s zijn weet niemand. Er is in Den Haag een archief van kindertehuizen maar pas na 75 jaar mag die informatie worden vrijgegeven. Dan moet je al bijna 90 zijn om daar iets in te kunnen vinden. We hadden ook een leidster, mevrouw Leeflang, zij maakte altijd dia’s en foto’s. Maar ook daarvan weten we niet waar ze zijn gebleven.”
Openbare feesten
Op Klein Engelenburg vonden regelmatig openbare feesten plaats. “Zo hadden we de Fancy Fairs en tuinfeesten. Daar kwam heel Brummen. En we hadden grote Sinterklaasfeesten, georganiseerd door de PTT, of een feest bij de militairen in Schaarsbergen. De meesten van ons zaten, in ieder geval tot de jaren 90, op de Wilhelminaschool of de LOM-school in Dieren. Daar moeten toch wat foto’s van te vinden zijn.
Rugzakje
Ons verleden heeft een rugzakje, het zou veel voor ons betekenen om er zo nog iets van terug te zien. We hopen dat de Brummenaren nog eens op zoek willen gaan om ons te helpen.”