Het Dorp
Een gemeente als de onze met lange grenzen en geringe bestuurskracht moet beducht zijn voor grensoverlast. Brummen wil een woordje meespreken over de plaatsing van zonnepanelen en windmolens bij de buren. ‘De plannen van de gemeente Rheden kunnen gevolgen hebben voor de leefomgeving van Brummen’, schrijven B en W.
Wat onderscheidt ons eigenlijk nog van de buurgemeenten, behalve dat we te klein zijn voor financiële onafhankelijkheid? In de tien kilometer van de Veluwe naar de IJssel ontvouwen zich zes verschillende panorama’s.. ‘Een dergelijke opeenvolging van landschapstypen zie je nergens anders’, schrijft Paul Opdam in de landschapsbiografie van Brummen. De namen verraden de diversiteit: Veluwe, Veluweflank, Ontginningszone, Landgoederenzone, Oeverwal en Uiterwaarden.
De landschapsbiografie, zes dunne schriftjes, is een verhaal over een buitengewoon landschap en haar bewoners. Hoe het water afdaalt van de Veluwe naar de IJsel, onderweg opgehouden door de papierindustrie. Van kleine keuterboertjes en rijke landgoederen. Over looizure eiken met natte voeten. De kaarsrecht torende douglassparren voor de mijnen in Limburg. De kronkelwaard bij Cortenoever en de dikste bomen van het land.
Elk van de schriftjes biedt geschiedenisles en duurzaamheidsgedachten. Pareltjes zijn de interviews van Marije Verbeeck. Hendrik Jan Wassink (Brummen 1925), Wil van den Beld (Eerbeek 1935) , Jan Dolmans (Leusveld 1946) en Herman Blom (Broek 1933) vertellen van Het Dorp zoals Wim Sonneveld zong: beeldend en nostalgisch. Verbeeck hoorde boeren en buitenlui over agrarisch landschapsbeheer, natuuractivisme en biologisch-dynamische landbouw en haalt ze uit het hoekje van naïef idealisme. Het zijn ondernemende realo’s.
De landschapsbiografie is een uitgave van het Landschapsnetwerk Brummen. Je kunt hem gratis ophalen bij de boekhandel en de welzijnsdienst. Het is een medicijn tegen Calimero en Corona.