"En dan gaat je tehuis hermetisch op slot!"
BRUMMEN - Zorgcentrum Tolzicht Brummen zit nu al drie weken op slot om het coronavirus buiten de deur te houden. De bewoners krijgen geen bezoek meer en zien alleen de verpleging en de hulp die het hoognodige mag doen in hun appartement. Hoe ga je hiermee om, als je op leeftijd bent en dat wandelingetje naar de winkel het enige uitje was?
Wij zochten telefonisch contact met het Zorgcentrum en spraken een medewerkster van de Huuskamer en met een bewoner. U kunt zich indenken dat de bewoners veel moeite hebben met het sluiten van de deuren en zitten met allerlei vragen. De dochter die normaal op de koffie komt, de was mee neemt en de bloemetjes water geeft, wordt nu enorm gemist. Wie doet dat nu? De bloemetjes worden natuurlijk verzorgd en de zorg zet de was klaar, zodat die kan worden opgehaald door de familie. De schone wordt weer bij de bewoners gebracht. Maar dat contact met de familie gaat nu enkel telefonisch en misschien even zwaaien voor het raam. Het is ook voor hen lastig niet even op bezoek te mogen en die zo belangrijke knuffel te geven.
Skype en beeldbellen
In de Huuskamer is het gelukkig nog mogelijk om via Skype contact te houden met de familie. Zo zien ze elkaar nog en spreken hun kinderen of kleinkinderen. En dan met je vinger over het scherm gaan, net alsof je ze echt kunt aanraken. De familie heeft hiermee goed meegedacht om de kloof zo klein mogelijk te houden. Juist nu hebben de bewoners hier enorm veel behoefte aan. De tekenkinderen van Ans Leeflang hebben kunstwerkjes gemaakt voor een muur met prachtige tekeningen en kaartjes. De heer Robben (90jr) woont met zijn vrouw (89jr) in het wooncentrum, beiden zijn blij elkaar nog te hebben. "Het is anders erg saai hoor en nog slimmer als in de oorlog! Nu mag je niet eens naar buiten!" Nu laat de familie de boodschappen achter bij de voordeur van Tolzicht. Want zij komen hun appartement niet meer uit. Het gesprek met de correspondent was een afwisseling!