De dood van Pierlala
Vorige week was het poppenkast in het gemeentehuis, voornamelijk de dood van Pierlala. Aangekondigd was een 'informele vergadering' van de gemeenteraad over een nieuwe coalitie. CDA en PvdA hebben de VVD verstoten. Ze willen verder met D66 en GroenLinks. Annelies van der Kolk, een provinciale politicus van de ChristenUnie, begeleidt de formatie en ze kwam de gemeenteraad vragen: 'Hoe had u het gehad willen hebben?' De formateur wilde een Figaro zijn, maar in de raad heerst de omerta, de dubieuze zwijgplicht uit Sicilië.
Van Democratisch Brummen en de VVD kwam slechts: 'geef ons dualisme'. Maar toen de formateur informeerde: 'wat vindt u zelf dualistisch' kwam er slechts stilte. Peter Leunissen schreef in deze krant dat Van der Kolk de vraag niet wist te plaatsen, ik vond dat ze met haar kaats de lucht uit een papieren zak liet ploffen.
Hij komt: de andere coalitie. Er worden al namen gefluisterd van nieuwe wethouders van CDA, D66 en Groen Links. Maar wij weten nog steeds niet wat er fout ging in de heersende macht. De VVD noemt de kloof tussen haar en de eigen wethouder Steinweg dualisme, de andere coalitiepartijen vinden het onbetrouwbaarheid. De bezuinigingen op de speelveldjes gaan de VVD niet ver genoeg en de belastingdruk het CDA en de PvdA niet. Wat zoeken D66 en GroenLinks in de nieuwe coalitie? Geen groen woord gehoord. Ook over de onafwendbare inkrimping van het sociaal domein bleef het stil.
De hele voorstelling duurde net twaalf minuten, korter dan mijn ritje van Eerbeek naar het gemeentehuis. In mijn hoofd gonsde nog 'figaro, figaro' uit 'Il Barbiere di Siviglia' , een dag eerder in Orpheus. Vol intriges en complotten. Volgens de regisseur schuilt in de Barbier een schat aan sociaal commentaar. 'De kunst is de maatschappijkritiek niet te overdrijven, noch weg te moffelen. Dan wint het verhaal aan levenskracht'. Tot Brummen is het nog niet doorgedrongen.