Levertraan
Over wat er niet gebeurt in Brummen heb ik geen opinie. Daar is mijn krantenbaas het niet mee eens. Er gebeurt van alles, vindt hij. Lees het Brummens Weekblad, bedoelt de baas. Hij heeft wel gelijk, maar 'ESCo' in de openingskop verkoopt niet. 'Zondepanelen' zou De Telegraaf in schandkapitalen kopspijkeren boven een stuk over de, volgens Mirjam ten Hove, dure en ondoordachte verduurzaming van gemeentelijke gebouwen.
Ik weet niet of ze gelijk heeft, maar met een verhoging van de gemeentelijke belastingen in het vooruitzicht is er alle reden voor een scherp debat in de gemeenteraad. Jarenlang heeft de raad het belastingtarief kunstmatig (te) laag gehouden. De gemeente is verarmd en volgend jaar moeten de tarieven hardhollend worden opgetrokken naar het gemiddelde niveau in Gelderland. Zeven ton liggen we achter.
De belastingverhoging is onderdeel van een bezuinigingsplan van B &W. De perspectiefnota, zo heet het plan, gaat over minder onderhoud aan de openbare ruimte, lagere subsidies, meer zelfredzaamheid en minder investeren in duurzaamheid. Het moet beter voor minder geld. Met die leuze gooide Rutte 2 het jeugdbeleid bij de gemeenten over de schutting. Van de kostendaling
kwam niets terecht. Toenemende bureaucratie en overdiagnose hebben miljoenentekorten opgeleverd.
Een zegen noemt Martin Sommer in De Volkskrant het politieke compromis, ook al smaakt het soms naar levertraan. B & W bedachten een compromis van links tot rechts. 'Ruimte voor Eerbeek' heeft miljoenen te verwachten van de provincie maar de gemeente moet meebetalen, eist de provincie. En in het centrum van Brummen klonken uit achtereenvolgende coalities alleen woorden, geen daden. Van de voorgestelde belastingverhoging mag 'Ruimte voor Eerbeek' jaarlijks de helft opstrijken en Brummen mag braakliggende grond in de kom verkopen en van de opbrengst het centrum opknappen. Het is levertraan voor Brummen en Eerbeek.