Mooi afscheid voor Alie van De Korenmolen

EERBEEK - Afgelopen woensdag nam Alie Ribbink afscheid van haar collega’s van De Korenmolen in Eerbeek. Maar liefst 43 jaar was zij er altijd om de gasten in de watten te leggen. Jaren waarin het contact met de gasten en haar collega’s haar enorm veel vreugde hebben gebracht. “We waren net één grote familie.”

Alie weet nog goed hoe zij bij De Korenmolen terecht is gekomen. “Ik kom uit Twello, en mijn vader was kelner bij De Nieuwe Kar. Ik begon daar al jong in de afwas. Even heb ik in de mode gewerkt maar toen kon ik beginnen bij De Nieuwe Zweep in Klarenbeek. Daar ontmoette ik mijn ex-man. Hij kwam uit Eerbeek. Ik wist niet eens waar Eerbeek lag! Op de voetbal en feestjes kwam ik dan Johan van Zadelhoff wel eens tegen. Toen ik een keer in zijn zaak kwam zag ik direct die prachtige glanzende tap. Daar hield ik van. Alles mooi en netjes, dat paste mij wel. Daarom zei ik hem dat ik wel eens wat partijen voor hem wilde draaien, en zo kwam het dat ik bij De Korenmolen aan de slag ging.”

Band met gasten

Jarenlang was Alie een bekend gezicht voor de gasten. Al die jaren groeide ze met het bedrijf mee. “In het begin waren het echt de feesten en partijen. Dat was nog wel wat anders dan nu. Het bruidspaar kwam om tien uur en om drie uur ‘s nachts waren we klaar. Op zo’n dag bouwde je een bepaalde band met de gasten op. De Korenmolen is ook nog een tijdje café geweest, met twee biljarts. Toen hadden we veel stamgasten, die je steeds beter leerde kennen. Maar ook deelnemers van de tegenpartij waren ons wel bekend. In die tijd was het werk heel divers, je deed gewoon wat nodig was.”

Snelle ontwikkelingen

Toen de biljartvereniging vergrijsde en er ook nog een rookverbod kwam, werd gekozen voor een Grand Café en party-zaal. “Die feestjes, daar kon ik enorm van genieten. Maar de ontwikkelingen gingen steeds sneller. De computergestuurde kassa, al die verschillende wijnen en bijzondere gerechten. De tijd van de biefstuk en schnitzel was wel voorbij, en ik merkte dat dat soms allemaal te snel ging voor mij. Johan en ik zijn van dezelfde leeftijd, al die tijd hebben we samen aan het bedrijf gebouwd, de veranderingen doorstaan. Ik zei altijd ‘Ik blijf Alie, geef mijn grijze massa wat tijd om het te verwerken. Ik doe het wel, maar wel op mijn manier’. En hij respecteerde dat.”

Lief en Leed

Dat Alie veel respect had, niet alleen van haar werkgever, maar ook van haar collega’s bleek wel op het feest van woensdag. “Naast mijn familie waren er veel collega’s en oud collega’s. Dat was echt zo mooi. Met elkaar vormen we één grote familie, lief en leed hebben we gedeeld. Het is ook wat, 43 jaar! Er zijn er ons ook een paar ontvallen, dat besef je dan ook. En al die tijd bleven we elkaar steunen. Natuurlijk mag je in een team ook wel eens kritiek hebben, maar ik wist ook wel precies zoals Johan het wilde hebben, dus stuurde de jongere generatie nog wel eens bij. Ik merkte gisteren aan de jongelui dat ik het toch wel goed gedaan heb, er was zo veel respect en liefde. 

Vooraf had ik echt slecht geslapen, en had mij voorgenomen geen tranen te laten. Maar soms was dat wel moeilijk, ook voor Johan. Prachtig om zo te worden toegesproken, en er was nog een mooie sketch; over mij achter een rollator. Ik hoop dat die tijd nog even achterwege blijft! Ik ben van plan nog iedere week even langs te komen, en wellicht toch nog eens een partijtje te lopen. En verder hoop ik nu wel wat vaker een weekendje weg te kunnen dan vroeger. Maar helemaal stoppen met de horeca, dat lukt mij echt niet! Dat zit echt te veel in mij!”