Met eigen gebouwde camper gaat Anniek op reis

LEUVENHEIM - Wanneer ze terugkomt? Ze weet het niet. Daar denk ze niet over na. Drie maanden, liever langer. Een half jaar, een jaar. Ach wie weet. Anniek Menkehorst bouwt in een schuur in Leuvenheim eigenhandig aan een camper. Het doel is ook er heel lang mee rond te trekken. Zo lang mogelijk.

“Waarom?”, vraagt de 24-jarige vrouw uit Deventer. “Daar vraag je me wat. Gewoon omdat het me heel aantrekkelijk lijkt. Reizen. Ik heb altijd wel wat gehad met campers. Dus, ik dacht laat ik er zelf een kopen.”

Ze ging op zoek naar een camper. Liefst een die kant-en-klaar zou zijn. Want echt ervaring met klussen, laat staan aan voertuigen, had ze niet. Ze stuitte op een Mercedes 508D. Een vijf meter lange dieselbus gebouwd als een zwaargewicht bokser met een reputatie van onverwoestbaarheid. Erg geliefd onder zelfbouwers. Maar al met al, net geen 3500 kilo zwaar, dus te besturen met een klein rijbewijs.

Anniek: “Ja, hij was wel al ingericht als camper, maar toen ik hem na aankoop beter inspecteerde, viel het heel erg tegen. Er was een lekkage, vermoedelijk is er brand geweest in de bus en meer ellende. Slotsom van het hele verhaal dus: alles eruit en opnieuw opbouwen. Veel andere keus was er niet.”

Inmiddels is het zover dat de bus aan de binnenzijde geheel ontmanteld en schoongemaakt is en de opbouw weer kan beginnen. Anniek: “De lekkage is hersteld. Ik heb de onderzijde geïsoleerd en er ligt weer een vloer in. Nu is de elektriciteit aan de beurt. En daarna de rest nog. En dat is nog best wel een klus.”

Zeker voor iemand zonder klus-ervaring. “Tja, uiteindelijk blijk je toch meer te kunnen dan je denkt, als je eenmaal aan de slag bent. En ik heb vrienden die ook zelf een camper hebben gebouwd. Dus die kunnen wel goede tips geven of helpen als ik er niet uit kom.”

Anniek heeft altijd graag gereisd. Wil zoveel mogelijk van de wereld zien. De camper moet daarbij helpen: “Het mooie vind ik dat je alles bij je hebt. Kunt gaan en staan waar je maar wil, gemakkelijk kunt verkassen. Ik wil nu vooral Europa doen. Met misschien een uitstap naar Marokko. Maar dat zie ik wel. Voorlopig is het gewoon gaan en kijken waar we uitkomen.”

Maar zo’n camper en reizen kost geld. Ze beaamt dat: “Ik werk al sinds mijn opleiding als sociaalpedagogisch hulpverlener bij Tactus Verslavingszorg. En heb dus al een tijdje een inkomen. Ik woon daarbij erg goedkoop, lage lasten dus ik heb wel kunnen sparen. Daarvan kan ik wel een en ander bekostigen. Plus dat ik dus veel zelf doe. Al viel het tegen dat er zoveel aan de bus moest gebeuren, ik vind het hartstikke leuk om te doen. Dus als ik maar even tijd heb ga ik weer aan de slag. Tja, wat de reiskosten betreft. Ik ben echt niet van plan de hele dag maar lui op een stoel te zitten als ik onderweg ben. Ik wil her en der ook werk zoeken. Dat is ook wel voor te bereiden. Je hebt sites van organisaties waar je bijvoorbeeld in ruil voor wat werk onderdak op een kampeerplek krijgt inclusief eten en drinken. Daar kun je je op inschrijven. Van die dingen.”

In mei hoopt Anniek te kunnen vertrekken. In haar uppie, maar met als gezelschap Vins, een kleine papegaai. “Ja dat is zeker kort dag. Daarbij komt dat ik de plek waar de bus nu ondergebracht is eigenlijk maar kon gebruiken tot januari. Dat is het nu dus. Dus als mensen dit lezen en misschien een plekje hebben in een schuur of zo. Ik houd me aanbevolen.”