Dorpsdichter Draaft 07
Logo brummensnieuws.nl

Dorpsdichter Draaft 07

Brummen verloor haar mensenpaden aan de sneeuw en de sneeuw openbaarde een veelvoud aan dierenpaden. Was je in het bos, bijvoorbeeld in Leuvenheim, dan zag je onbegrijpelijk veel sporen van voetjes, routekaarten van knaagdieren, vogels, hazen, reeën en edelherten. Ze hadden honger. Hun weides en bosbodems waren onbereikbaar. De dieren waren over bevroren beken gesprongen, onder prikkeldraad door gekropen, diep de rabatten ingetrokken. En wij strompelden maar wat, op onze hightech schoenen, door schoonheid geraakt, met het vooruitzicht op een warm huis, de geur van soep, een kruik in bed. En dan hadden we ook nog het hoge water.

eerst kwam het water, dan storm, toen de vorst 

sneeuwjacht en sneeuwduinen in de nacht

en ‘s ochtends de grote verwondering

het sneeuwwit lichtte de huiskamers op

we moesten het onbetreden vlak betreden

oostenwind huiverde diep in de hagen, 

en daar was ineens, vroeg in de middag 

aarzelend, zoekend, voor hij weer verdween

een haas in de Gasfabriekstraat

buren schoven hun stoepen schoon

kinderen werden weer jong op een slee

onze rivier haakte randen van kant 

hing hekwerken vol met juwelen

ijsbrokken botsten in klotsend hoogwater 

en oostenwind joeg door de vacht van de haas 

in de Gasfabriekstraat

het huivert nog in ieder van ons

die liever de sneeuw onaangetast laten

tot lente die zacht maakt, niet tot dit einde

als grijze smurrie, door zout al verziekt,

voordat het voorgoed is verdwenen, 

net als misschien die ontheemde haas 

die vluchtte naar de Gasfabriekstraat

Meer berichten
De krant
 


Week 06
SPIEGELBEELDDe oplossing voor week 45:

De krant