Meer dan duizend woorden
ColumnsCOLUMN - ‘Gardengirls’ noemen mijn buurmeisjes zich, ze zijn de tuinvrijwilligers van ons flatgebouw. Precies zoals de penningmeester van de gemeente, wethouder Van Burgsteden, het wil: zelfwerkzaamheid in de openbare ruimte. ‘Door de gemeente is de afgelopen jaren te weinig budget begroot’, bekennen B&W, ‘en daardoor is de kwaliteit van wegen, stoepen en het openbaar groen achteruit gegaan’.
Volgens B&W kijken initiatiefnemers uit de samenleving te snel naar de overheid voor ondersteuning. Het is een aankondiging van een nieuwe soberheid. De sport, de wijkraden, de maatschappelijke organisaties, het bedrijfsleven. Iedereen wordt aangesproken. B &W sparen zichzelf niet.’Politiek onvermogen waardoor nieuwe ambities worden geformuleerd zonder financiële dekking’. Te gemakkelijk ’ja’ gezegd tegen geldverslindende plannen uit de burgerij en uit de eigen ambtenarij. Taken die beter samen met andere gemeenten kunnen worden gedaan in eigen beheer genomen met groot risico op meerkosten. Het sociale netwerk staat op knappen en Corona brengt nieuwe armoe.
In een ‘perspectiefnota’ gaan B & W de lijnen uitzetten van de nieuwe soberheid. Nu nog met de onderkoning van Brummen, wethouder Van Ooijen, erbij maar hij vertrekt in juli vanwege ‘persoonlijke omstandigheden’. De vacature Van Ooijen is een goede gelegenheid om de geloofwaardigheid van de coalitie van CDA, PvdA, D66 en Groen Links te testen. ‘Stap af van het mechanisme dat elke coalitiepartner een wethouder levert’, preken B & W in Van Burgsteden’s brief. Een college met vier wethouders is te veel voor een dorp als Brummen. Met twee of drie wethouders gaat het ook.
De analyse van B &W is glashelder: Brummen heeft lege zakken. De zelfstandigheid wankelt. De vacature Van Ooijen brengt de politiek bij toeval in scoringspositie. Een krimp van B&W zegt meer dan duizend woorden in een perspectiefnota.
Muus Groot
