Een onkundige wethouder

Ingezonden - Afgelopen week stonden de kranten vol over het aftreden van mevrouw Wartena als wethouder. Dat was geen verlies voor de Brummense politiek. Een schutterende wethouder die haar dossiers niet kent, haar zaakjes niet op orde heeft en niet in staat is om op simpele wijze op vragen van de raad een antwoord te geven heeft in de gemeenteraadszaal niets te zoeken. Het was dan ook een heel verstandige beslissing van haar om af te treden voordat de raad haar weg zou sturen. De eer aan jezelf houden heet dat. Echter, er was wel degelijk steun vanuit de gemeenteraad want mevrouw Wartena heeft drie moties overleefd!

Wat ik weinig eervol vond was dat mevrouw Wartena geen gelegenheid onbenut liet om vooral de anderen de schuld te geven van haar aftreden. Het was de schuld van de gemeenteraad, het was de schuld van de grote boeman Mame Douma, etc. Het was iedereens schuld behalve die van haarzelf. Douma zou het van het begin af aan op haar gemunt hebben. Wat een baarlijke nonsens. Dat Douma en Wartena geen vrienden waren was wel duidelijk. Wat verwacht je anders wanneer je je eigen fractieleider een mes in de rug steekt terwijl hij aan het onderhandelen is over de vorming van een nieuw college. Hoe zat het ook alweer? Het gekonkel van het bestuur van Lokaal Belang die in Douma een bedreiging zag en in de achterkamertjes met andere partijvoorzitters had besloten dat hij het veld moest ruimen is dorpspolitiek in de meest slechte vorm. Achter Douma's rug om werden fractieleden van lokaal belang gevraagd of zij wethouder wilde worden in plaats van de fractieleider Douma die tijdens de verkiezingen grotendeels de kar had getrokken. Het eerst benaderde fractielid bedankte voor de eer en was zo teleurgesteld over dit verraad van het bestuur dat hij zich uit de partij en de politiek volledig terugtrok.

Die ander die vervolgens werd benaderd was mevrouw Wartena. Met een riant wethouders salaris in het vooruitzicht speelde zij het spelletje mee en zorgde er niet alleen voor dat Douma geen wethouder meer werd maar ondermijnde zijn gezag binnen de fractie daarmee volledig. Douma had geen andere keus dan uit de fractie te stappen en zijn politieke idealen als eenmansfractie voort te zetten. Toen de diverse fractieleden zich eenmaal realiseerden wat er werkelijk gebeurd was trokken zij aan hun stutten en sloten zich bij Douma aan waarmee het aantal van vier raadszetels van Lokaal Belang teruggebracht werd tot één.

Daarmee was de rol van Lokaal belang eigenlijk wel uitgespeeld. Boontje komt om z'n loontje! Het zou mevrouw Wartena sieren als zij hier lering uit zou trekken en haar kennis en kunde op een andere manier voor Brummen gaat inzetten. Kortom, opnieuw beginnen. Maar zeker niet de anderen de schuld geven want dan heb je blijkbaar nog niks geleerd!

Willem van der Maten, Steunfractielid Democratisch Brummen.