Muus - Waakhond op apegapen
ColumnsZie je iemand wapperen met pakken geld dan is het vast een van de negentien raadsleden uit Brummen. Hij kreeg opslag van minister Ollongren. Zijn salaris steeg van 617 tot 958 euro. Het is de vraag of de raadsleden tijd hebben om hun geld op te maken. Zij gaan niet alleen over losse stoeptegels, maar over alles. Van het subsidiebeleid voor sport en cultuur tot de zorg voor jong en oud. Een raadslid is al gauw twintig uur per week in de weer met nota´s, vergaderen en werkbezoeken.
Kranten hebben geen geld voor toegewijde raadsverslaggevers. De lokale omroep komt nooit in de raad en de huis-aan-huis bladen brengen slaafse persberichten. De NRC schreef een necrologie over de 'hoofdredacteur van Zeist en omstreken'. Vijftig jaar geleden, in 1968 begon de geboren en getogen Zeistenaar voor Het Vrije Volk. 'Wij volgden met zeven verslaggevers het college en de raad. De gemeente had toen één voorlichter. Tegenwoordig is er vrijwel nooit meer dan één verslaggever bij de raad terwijl de gemeente zeven voorlichters heeft. Het grote probleem is dat de lokale politiek nauwelijks nog gevolgd wordt, laat staan kritisch'.
Uit het gemeentehuis komt een ongebreidelde hoeveelheid informatie. Maar er zijn geen media om de vloed te kanaliseren. Ruzie en afsplitsingen scoren nog wel, de begroting een beetje, en verder alleen incidenteel drama. Een begroting 'op taalniveau B1', waarvoor de Brummen gemeenteraad zich sterk heeft gemaakt, maakt hem niet toegankelijker. Het blijft een ambtsgebed. Beter is een regionale nieuwsdienst van onafhankelijke journalisten, die verslag doen van de raad, onderwerpen uitdiepen en een platform bieden voor kritiek en discussie. Alle media kunnen er uit putten. En ja, gesubsidieerd door de gemeenten. De waakhond van de democratie, de pers, ligt op apegapen. Als we niet oppassen ligt de democratie ernaast.
Muus Groot
NB. Onze provinciebestuurders zijn geen gedupeerden, zoals ik ze vorige week verhaspelde, maar gedeputeerden.
