Duurzame lieverdjes
ColumnsCOLUMN - ‘Ben jij die bevlogen rector’, vroeg het gymnasium uit Voorburg in een personeelsadvertentie. Jij? Met U en geloken ogen sprak ik in mijn tijd de rector aan. De rector was een autoriteit, Onze Lieve Heer op school. Hij had altijd gelijk, ook al had hij ongelijk.
Stil met de armen over elkaar Juf aanhorend was de basishouding op de lagere school van mijn tijd. De school is creatiever geworden en losser. Maar er zijn ook verhalen hoe leerkrachten onheus bejegend worden door boze ouders. Intimiderend en dreigend. Het is een aspect van de lieverdjescultuur: opzij voor de kinderen. Ouders raken overspannen van het heen en weer rennen naar kinderfeestjes en clubjes. Als opa heb ik van harte meegedaan aan de verwennerij en nu zie ik in de supermarkt hele klassen brugpiepers snoep en chips snaaien. We leven in een maatschappij vol verleidingen om ongezond te eten’, zei kinderarts en hoogleraar Anita Vreugdenhil in de NRC. In 1971 had 4 procent van de kinderen overgewicht, nu 17. ‘Als ze niet gezonder gaan leven is het enige alternatief wachten tot ze een nieuwe lever nodig hebben en we moeten transplanteren’. Doe er wat aan was haar dringende oproep.
Uit Amerika is Halloween overgewaaid en door de middenstand geadopteerd als Sint Maarten 2.0. Wat is mooier dan kinderen met hun lichtjes in de schemering? Helaas, de sponsoren van het Halloweenfeest in Eerbeek en Loenen laten het afweten. Gelukkig kent onze gemeente een burgemeester voor duurzaamheid, Otto Koedijk. Hij zegt wel eens lelijke dingen over het papierdorp Eerbeek, maar hij heeft ook verklaard ‘anderen te willen inspireren om bewuster te leven’. Hij en zijn corpsgenoten van OnsEerbeekBrummen moeten Halloween maar overnemen van de middenstand. Snoep en chips vervangen door fruit en groente. Zo inspireer je een nieuwe generatie tot ‘duurzamer gedrag’. Precies wat Koedijk zegt na te streven.
Muus Groot
