Centrumpanne
ColumnsCOLUMN - Op papier is Eerbeek-centrum deze eeuw het Brasilia van Brummen geworden. Een ‘haltermodel, ‘mainstreet’, een ‘kulturhus’, een gemeentekantoor, een winkelpromenade, een papiermuseum, een frisse woonwijk en tussen al het vermeende dorpsschoon de klaterende Eerbeekse beek. Maar ja, de milieuwetgeving schrapte een nieuwbouwwijk op geurafstand van de papierindustrie, de VVD het gemeentehuis, armoede en ruziënde welzijnsinstellingen het kulturhus. Een volksopstand verjoeg het logistiek centrum van het Burgersterrein.
De gemeente wil de zes hectare Burgers Bush, met een boekwaarde van vier miljoen, te gelde maken. De natuur levert niks op, maar de grond wordt kapitaal als er woningen worden gebouwd. Dus presenteert wethouder Van de Graaf een nieuw pak ideeën over wonen in ‘t groen. Zijn aanstekelijk enthousiasme is overgeslagen op een volle zaal met insprekers. Nu alleen nog afwachten wat de provincie, die de verkeersleiding over Eerbeek heeft, van zijn fietsroutes en oversteekplaatsen vindt.
Onze bestuurders zien Eerbeek als een poort naar de Veluwe. In mijn buurtje zijn veel pensionado’s neergestreken. Zij kwamen voor de natuur naar Eerbeek net als 600 duizend overnachters bij Landalpark Coldenhove. Voor dorpsschoon fietsen ze naar Brummen en nemen ze de pont naar Bronkhorst.
Het verlangen naar schoonheid in Eerbeek is onverwoestbaar. Voor de zoveelste keer wordt het oude stationnetje opgevoerd als losplaats van hordes toeristen uit de stoomtram, deze keer ontvangen op de kasseien onder het pokdalige asfalt van het stationsplein. Op het papieren Kerstenterrein slingert de beek door een Engels parklandschap. Een lege doos, door de plannenmakers aangeduid als ‘Papier Experience Center’, moet Eerbeek smoel geven.
Wethouder Van de Graaf zei dat zijn prioriteiten zijn : 1 Burgersterrein, 2 Burgersterrein, en 3 Burgersterrein. Ik begrijp hem.
Muus Groot
